De Pezenwever

Ik ben allesbehalve van plan schoonmoeder te gaan spelen voor de Rompuy - ik hou mij momenteel gedeisd achter de coulissen - maar ik kan toch niet nalaten hem (en Yves) een paar woorden advies te geven.

Daarvoor wil ik even teruggaan in onze politieke geschiedenis en het hebben over de roomsrode onderhandelingen ten tijde van mijn 'honderd dagen'. Ik kon zoals algemeen geweten geweldig goed overweg met Louis Tobback - het 'Ossenspan' zoals ze ons noemden. Louis en ikzelf bulldozerden ons doorheen alle problemen en wij waren er alletwee honderd procent van overtuigd dat roomsrood de finale coalitie moest en zou zijn. We zaten toen evenwel (ook dan al, inderdaad) geweldig in de puree met de Walenkoppen, in het bijzonder de PS.

En wat deden wij? We zorgden ervoor dat tijdens alle onderhandelingen, elke vergadering, gedurende het minste half-serieus lunchgesprek de Pezenwever mee aan tafel zat - dat is iets dat Hugo De Ridder u nooit zal verteld hebben maar het was wel degelijk het geval, en het is de sleutel tot ons succes geweest.

De Pezenwever is natuurlijk niemand minder dan Herman De Croo - Louis noemde hem zo omwille van zijn gelakte snor, fijn brilleke en altijd zwart geverfde haarlokken. Pas op, Louis bedoelde daar niks inhoudelijks of verkeerds mee - Herman was trouwens de enige liberaal die hij kon uitstaan. En de pers en media kan nu misschien wel om De Croo lachen, dat hij maar een halve Vlaming is, zichzelf altijd en overal uitnodigt, volgens Tom Lanoye (een schrijfselproducent die ik wel kan apprecieren, zelfs al houdt hij er bepaald onchristelijke gewoonten op na) behorend tot 'een blik oude knarren dat de vorst opengetrokken heeft'.

Het punt is evenwel dat de Pezenwever een 'force de nature' was en is - hij spreekt in alle talen wel een paar woorden, kent god en klein pierke bij naam en voornaam - en ik heb het niet louter over la Belgique, ik spreek over de wereld! Nu nog, als George Herbert Walker Bush, Bill Clinton of Vladimir Putin toevallig eens het Belgische luchtruim aan het overvliegen zijn, is het eerste dat ze doen de Pezenwever opbellen - dat heeft misschien meer te maken met het feit dat Hermans domein in Brakel het stukske Belgie is dat het meest gelijkt op een deftig golfterrein met daarnaast ook een aanpalend zwembad en manege, maar soit, ze draaien toch maar zijn nummer.

Maar dat verklaart nog niet waarom wij De Croo altijd uitnodigden tijdens die regeringsvorming. Simpel: de enige Belg die indertijd de Pezenwever niet kon uitstaan was Guy Spitaels. Dieu, die normaal nooit van zijn sokken te blazen was tijdens onderhandelingen werd fysiek onwel als hij zich te dicht bij De Croo bevond - ge moest die vent, normaal een ijzige sfinks, zien zweten, zuchten en steunen - vrezend dat wij de sossen ten langen leste nog zouden wippen voor de liberalen. De kwestie Happart was in een handomdraai opgelost.

Er was natuurlijk nooit sprake van dat wij met de liberalen in zee zouden gaan, zelfs een tripartite kwam niet eens op in onze wildste fantasieen. Waarom speelde de Pezenwever dan mee met ons spelletje om Spitaels eronder te krijgen, hoor ik u vragen? Wel, zoals gezegd, onderschat Herman nooit - hij is een meester in dienstbetoon en een magistraal onderhandelaar. Hoe denkt ge is hij kamervoorzitter geworden?

Waar wil ik met dit lange verhaal heen, hoor ik u verzuchten? Wel, mijn advies aan de Rompuy en Yves is: nodig eens een Pezenwever uit. Figuurlijk - niet per se Herman zelf natuurlijk. Onderzoek wie klein gekregen moet worden. Nogal duidelijk in dit geval: Joelle. Zoek vervolgens een Franstalige sos die door Joelle niet uitgestaan wordt en sleur die er overal bij - ze zal schrik krijgen dat het menens is met de geruchten over asymmetrische coalities en wees er gerust in dat ze er niet samen met de rest van het CDH uit geflikkerd wilt worden - ze ziet zichzelf reeds als minister van sociale zaken of zoiets, zijt daar maar zeker van. Het klusje zal dan rap geklaard zijn. Ik geloof dat Michel Daerden overlaatst met zijn zatte botten in Joelles gat geknepen heeft... dat is misschien een goed startpunt.